دکتر علی شریعتی در کتاب کویر داستانی از حضرت عیسی (برگرفته از کتاب « نیایش » الکسیس کارل ) می آورد :
عیسی مسیح بر راهی می گذشت؛ نابینایی که از درد « نادیدن » میسوخت، بر دامنش چنگ زد و مهاجم و گدازان از دل فریاد می کشید و میگریست و ضجه می زد و رها نمی کرد. عیسی، دستش را گرفت و بر پایش داشت و گفت: « نیروی ایمانت تو را شفا داد.»
«نیایش اگر به گونه ی تهاجمی و مصرانه و مستمر انجام گیرد، به اجابت می رسد.»
پس از آوردن این بخش از کتاب « نیایش » دکتر شریعتی می نویسد:
آنگاه که « تقدیر » نیست و از « تدبیر» نیز کاری ساخته نیست، « خواستن » اگر با تمام وجود، با بسیج همه ی اندام ها و نیروهای روح و با قدرتی که در « صمیمیت » هست، تجلی کند، اگر همه ی هستیمان را یک « خواستن » کنیم، یک خواستن مطلق شویم ، و اگر با هجوم ها و حمله های صادقانه و سرشار از یقین و امید و ایمان « بخواهیم » پاسخ خویش را خواهیم یافت.
کویر - بخش « معبد »
